انواع فلومتر

انواع فلومتر

فلومتر اکسيژن يا به اختصار فلومتر قسمتي از يک وسيله ديگر است که وظيفه تنظيم جريان گاز اکسيژن و مرطوب ساختن آن براي بيمار را دارد. اگر فلومتر با فشار شکن و گيج همراه باشد به اين مجموعه مانومتر گفته ميشود و اگر بدون گيج و فشار شکن باشد به آن فلومتر اطلاق ميشود. زماني از فلومتر به صورت تکي استفاده ميشود که فشار اکسيژن ورودي به آن توسط فشار شکن ها کم شده باشد، براي مثال . . .

فلومتر اکسيژن

فلومتر اکسيژنيا به اختصار فلومتر قسمتي از يک وسيله ديگر است که وظيفه تنظيم جريان فلومتر گاز اکسيژن و مرطوب ساختن آن براي بيمار را دارد. اگر فلومتر با فشار شکن و گيج همراه باشد به اين مجموعه مانومتر گفته ميشود و اگر بدون گيج و فشار شکن باشد به آن فلومتر اطلاق ميشود. زماني از فلومتر به صورت تکي استفاده ميشود که فشار اکسيژن ورودي به آن توسط فشار شکن ها کم شده باشد، براي مثال فلومتر توسط آداپتور اکسيژن به آتلت اکسيژن بر روي کنسول ديواري متصل ميشود و اکسيژن مورد نياز بيمار را تامين ميکند، در اينجا از فلومتر تنها استفاده ميشود چرا که آتلت ها از اکسيژن ساز و خط اصلي بيمارستان تغذيه ميشوند جاييکه فشار ورودي اکسيژن متعادل و در حدود 5-8 بار است.

حال اگر از سيلندر اکسيژن (کپسول اکسيژن) به عنوان منبع تغذيه اکسيژن استفاده شود، به دليل فشار بالاي اين سيلندرها (در حدود 120 بار) بايد از مانومتر استفاده گردد تا در ابتدا فشار اکسيژن توسط فشار شکن متعادل و کم شده، سپس جهت تنظيم دقيق مطابق با تجويز پزشک به فلومتر وارد گردد. همراه فشار شکن در مانومتر، يک گيج نيز وجود دارد که فشار خروجي از فشار شکن را نشان ميدهد.   

همانطور که پيشتر نيز اشاره شد، وظيفه فلومتر تنظيم دقيق نرخ اکسيژن در زمان به بيمار است. ميزان مصرف اکسيژن بيمار بر حسب ليتر بر دقيقه (L/min) توسط پزشک تجويز ميشود و فلومتراکسيژن ميزان اين جريان را بر حسب L/min تنظيم ميکند. ميزان دقت فلومترها بسته به کاربرد آنها براي نوزادان و يا بيماران حاد تنفسي متفاوت است.

استنشاق اکسيژن بدون رطوبت در نرخ هاي بالا که توسط ماسک اکسيژن براي بيمار تامين ميشود، ميتواند مجراي تنفسي را خشک کرده و به آن آسيب برساند، از اين رو مانومترها يا فلومترها معمولا مجهز به يک ليوان مرطوب کننده هستند تا اکسيژن را قبل از ورود به مجراي تنفسي بيمار مرطوب نمايند. درون اين ليوان آب مقطر ريخته شده و اکسيژن در تماس با آن مرطوب شده و سپس از فلومتر خارج و وارد مجراي تنفسي بيمار ميگردد.

مرطوب سازي اکسيژن در نرخ هاي پايين که از نازل اکسيژن به جاي ماسک استفاده ميشود ضرورت چنداني ندارد، چرا که هواي درون اتاق به اندازه کافي تنفس ميشود و رطوبت مورد نياز را براي مجراي تنفسي تامين ميکند.

نحوه کار با مانومتر و فلومتر بسيار ساده است و اپراتور ميتواند با استفاده از شيرهاي فشار شکن و فلومتر (ولوم ها) و با توجه به گيج و لوله مدرج، ميزان فشار ورودي به فلومتر و در نهايت جريان اکسيژن بر حسب ليتر بر دقيقه را تنظيم نمايد.